గడ్డిపువ్వు భూమికి దగ్గరైనట్లు
నీ హృదయం నాకెప్పుడు చెరువే.
అలసిన హృదయానికి ఆలంబనగా .
నీ జ్నాపకం నాకెప్పుడు మధురమే
పాషాణ మౌనంగా నీవున్న నీ జ్నాపకాల పుప్పొడి
నా ఒంటరి రహదారి లో పరుచుకొనే ఉంది.
కాలాల నీడల్లో నువ్వు మాయమైనా ,
నీ జ్నాపకం మాత్రం చలువ రాయి లా నాకింకా జ్ఞాపకమే.
ప్రేమర్పణ అన్నది అతి సుకుమారం,తన పేరు పదే పదే చెప్పుకోదు.
నాకు తెలుసు చిక్కక దోభుచులాడే నీ చీకటి నీ మందిరం లో నా ప్రేమ తృప్తి పడాలని.
నాకు తెలుసు ఈ చీకటి దారులగుండా నన్ను నీ గమ్యానికి చెర్ఛలేవని..
అయినా నా హృదయాన్ని నీకు దీపం గా వెలిగించాను.
ఇప్పుడు నీ మసక బారిన చీకటిని వదిలి కొత్తగా ఉదయించలేవా?
అంధకారం లో అశ్రువులతో నాటే ప్రేమ కోసం నేను కాచుకొని ఉన్నాను....ఉంటాను.